Maandag 15. Vandaag een leuke excursiedag gehouden. Eerst een groepsfoto laten maken, waar we allemaal goed opstonden. Vandaar uit naar Bartres, waar Bernadette werd opgevoed door haar voedster en waardoor ze eigenlijk slecht werd behandeld.
Om half 11 lekker op een terrasje van de zon genoten met een heerlijk kopje koffie.
Dan naar het hotel voor de lunch.Hierna naar de Gavany, hele imposante bergmassieven en inmens grote brokken steen van steenlawines.
En griezelig diepe ravijnen. Terug een heel fijn gesprek gehad op de achterbank, met Martien. Echt heerlijk. Hij kan heel goed luisteren. Dat is meestal zo, met een pastor, maar ik kon nu eens echt mezelf uitspreken en hij wekt vertrouwen.
Na het eten naar de lichtprocessie die nu langs de grot trok. 10 uur binnen en linearecta door naar boven. Geen zin meer om te douchen.Nu zit alles nog in mijn hoofd. Ik heb maar 2 Valdispert ingenomen want vannacht om 4 uur was ik klaar wakker.
Dinsdag 16. Vandaag een invuldag. Vanochtend wakker om 5 uur. We zouden vanmorgen om kwart voor 10 een eucharistieviering hebben bij de grot. Nadat ik klaar was met ontbijten was het 8 uur. Ik ging er vandoor. Naar de grot. Maar de toegang was nog niet bereikbaar. Het beeld van de gekroonde maagd is verlicht van binnenuit. Best mooi. Verder ben ik naar boven gelopen tot de kerk van de onbevlekte ontvangenis. De Kruisweg begint daar. Het is een hele klim.Net echt.De beelden zijn levensgroot.De eerste statie , de veroordeling, gaat met een stenen trap naar boven die je dus op je knieën af moet leggen.Ik heb dat ook gedaan en bij elke statie kracht en genezing en aanvaarding gevraagd. En een onze vader en wees gegroet gebeden .Het was heel gek, beneden zongen merels dat het een lieve lust was,en boven , ter hoogte van de kruisiging, krasten kraaien in de bomen. Ik weet niet of het echte kraaien waren of een bandje, dat het nog meer luguber maakt.
En op weg naar beneden streek even een meesje neer, wipte op en vloog weg, vlak voor mijn voeten. Dat is toch wel heel eigenaardig vooral toen met die 3 meesjes op het balkon.En de zon ging schijnen. Ik was op tijd voor de eucharistieviering.
Na het eten ging de groep de kruisweg doen maar ik ben lekker zelf op stap gegaan en was weer op tijd voor de sacramensprocessie maar de batterij van mijn fototoestel was leeg. Vanavond na het eten nog naar de lichtprocessie om het van bovenaf te zien, maar ik heb dan toch ook wel weer last van mijn hoogtevrees. Morgen eerst de internationale hoogmis in de Pius de tiende kerk. En smiddags de handoplegging.
Woensdag 17. Een emotionele dag. Vanochtend eerst om half 10 naar de internationale hoogmis. Dat was mooi. Theo had ons aangeraden om er om 9 uur al te zijn want er zouden dan anders geen plaatsen meer vrij zijn. Onvoorstelbaar want er kunnen 25.000 mensen in. Die heb je toch niet zomaar bij elkaar, maar op het laatst zat de kerk toch aan alle kanten vol. Prachtig. In vele talen werd er gesproken en gezongen in het Latijn, ongeveer de stijl van Taizee. Na de dienst was het half 12 en gingen we nog even naar het Bernadettemuseum maar dat stelt niet zoveel voor.
Na het eten hadden we vrij tot kwart voor 3. Daarna moesten we bij de Bernadettekerk zijn voor de handoplegging. Dat was heel erg emotioneel. Wilco begon heel hard te huilen, intens verdrietig en Arie, die vader van Michel, had het ook te kwaad en er huilde iemand hardop en Kees in die rolstoel, van die andere groep, had het zo te kwaad dat hij zat te schokken in zijn rolstoel. Hij werd omarmd en gestreeld. Toen kreeg ik zelf ook een dikke keel. Toen ze koffie gingen drinken zei ik tegen Theo dat ik even alleen wilde zijn. Hij begreep het, gaf me een kneepje in mijn schouder, een aai over mijn rug en zei:"Da's goed, lieverd. T komt allemaal in orde. "Toen ben ik aan de overkant van de grot gaan zitten en heb eerst eventjes gehuild. Zonder dat iemand mij kon zien. Dit was de meest emotionele dag van de hele week. Bij controle van mijn mobiel bleek dat zuster Glas mij van de week gebeld had en die scheen vergeten te zijn dat ik in Lourdes zat dus ze dacht dat ik in het ziekenhuis lag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten