Het zoete leven van een baby
In een witte wieg, heerlijk geborgen,de blauwe oogjes dicht,
bespaard voor alle aardse zorgen,slaapt ons kindje, dat lieve wicht.
Het kent nog geen oorlog, pijn of verdriet. Beseft niets van ellende om zich heen.
Ze ligt en speelt, ja, ze geniet. Haar wereld is nog niet gemeen.
Ze wordt beschermd, men houdt van haar, omringd haar met liefde en veiligheid.
Heeft ze verdriet? Mama is daar. Zij zal wel zorgen voor haar kleine meid.
Konden ook wij zo zorgeloos zijn, net als een baby, vederlicht.
Maar, helaas, wij kennen de pijn, de honger, de nacht, de oorlog, de plicht.
Ik hoop dat dit kindje op moeders arm een zorgenvrij bestaan mag leiden
zodat ze, beschermd, geliefd en warm kan genieten van heerlijke tijden.
