HET LAATSTE HUIS
Het eerste huis is het huis van je jeugd.
Je kunt er opgroeien, vol vreugd.
Tientallen jaren breng je er door, verzorgd en blij.
Daarna voel jij je thuis niet meer vrij.
Het tweede huis. Je gaat op kamers in een studentenstad.
Je nodigt vrienden uit. Op kamers mag dat.
Je wordt verliefd, je verloofd, wil gaan trouwen.
Eerst moet men een huis voor je bouwen.
Het derde huis. Je sticht een gezin, met man en kind
tot je ook déze woning te bekrompen vindt.
Het vierde huis. Groter. Meer ruimte. Plaats om te spelen.
De kinderen zullen zich hier niet vervelen.
Ze groeien als kool, zijn groot voor je het merkt.
Je gevoelens van liefde worden nog versterkt.
Vlug zul je oud zijn, alleen blijven in huis.
De vogels vlogen uit, hebben zélf een thuis.
Het vijfde huis. Huize Avondrood.
Hier blijft men misschien tot aan zijn dood.
Wellicht is het zesde huis het hospitaal
of verzorgingsflat. Dat kan allemaal.
Maar dán komt het allerlaatste huis.
Slechts dáár voelt iedereen zich thuis.
Tenslotte verhuis je voor de laatste keer
naar de woning van Onze Lieve Heer.
