zeeschildpad, een beschermde diersoort

Sprookjes

Het lukt me vandaag absoluut niet om een slideshow te maken en dat is wel jammer, want ik had een heleboel foto's gemaakt op de Winterefteling, maar mijn computer is bijzonder traag. Dan doe ik het maar met 1 foto. Het is wel leuk geweest. Eerst begonnen in het sprookjesbos. En onvoorstelbaar hoeveel volwassene Oma's en Opa's nog in sprookjes geloven.Alle sprookjes waren uiteraard te bezichtigen. De mooiste waren die van de Indische waterlelies, de zieligste van het meisje met de zwavelstokjes en de engste van de vliegende draak.
Buiten de sprookjes was er natuurlijk ook genoeg te zien, knusse huisjes in de Pieckstijl. Overdekt met sneeuw . Een schitterend gezicht, het leek wel poedersuiker.
Er was ook genoeg te eten en te drinken. En sportief bezig zijn kon voor jong en oud, in de vorm van schaatsen en langlaufen, waarbij er af en toe ook nog wel eens één onderuit schoof.Het laatst wat ik zag was het enerverende Pandadroom, door de speciale 3D bril zat je midden onder water en kreeg je de wind in je gezicht als er apen uit bomen met appels naar je aan het gooien waren. Een beetje eng was het wel. Maar ook heel boeiend. Een vriendelijke zeeschildpad zwom gewoon de zaal in, zo leek het dan althans, vanwege het effect. Alles beweegt in de Efteling.

wintersfeer

WINTER

De winter is volop in het land.
Vannacht is de vorst gekomen.
De rijp maakte tussen de takken van de bomen
een ragfijn kleed van spierwit kant.

De sneeuw viel stil op d'akker neer.
Op straten, huizen, kerken, heggen
en overal hoor je mensen zeggen
"Kijk, daar is de winter weer."

Kerststukje

Dit Kerststukje heb ik vanmorgen zelf gemaakt, althans, voor een kwart. Ik heb 3 kwart hulp gehad. Ik wil het weg gaan brengen naar de begraafplaats, dan heb ik zelf ook eens wat wat helemaal van mij alleen is. En omdat het morgen de 20ste is, weer. Ik dacht dat ik er deze keer wel tegenkon, maar vanmorgen zat het toch weer boven in mijn keel en achter mijn ogen. Dat zijn van die dagen dat je liever heel stil zou willen zijn en niets doen wat leuk is. Maar ja, het leven gaat verder.....

Frans en Mariska

Nichtje

N is het nichtje van Nina en Net.
Ze mocht daar logeren. Dát was me een pret.

Plaatje van de week

mijn kerstkaarten

Dit zijn mijn kerstkaarten, de voorkant, die ik naar verschillende mensen heb gestuurd.

bijna kerst

Kerstsfeer

Enige beelden van de kerstversiering in huis, die aangebracht is door Laura. Ik heb daar absoluut geen kijk op en zou zomaar een boompje in een vaas zetten en een paar ballen er in, maar geen lichtjes of zo. Er is ook een guirlande met lichtjes op de kast maar de foto die ik daarvan maakte was onscherp, omdat ik niet kon flitsen, vanwege het spiegelbeeld, dat kaatst dan terug. Maar als alles aan is is het heel gezellig. Nu de dagen op zich nog. Die zal ik zelf in moeten vullen. Misschien vraag ik wel of ik vrijwilliger mag worden om de post rond te brengen in Oudenbosch. Dan heb ik gelijk wat te doen en ook een hele goede training. Lijkt me best leuk, dat deed ik vroeger ook al, postbode spelen voor mijn kennissen. Ik zal Maandag eens informeren.

Verrassing

Toen ik vanmiddag even boodschappen was gaan doen en met Jetty terug thuis kwam stond er een plastic zak voor de deur met inhoud. Van de Zonnebloem. Zon in de schoorsteen. Er zaten zelfs 4 pakjes in. 1 groot pak met een set doucheschuim, een puff, een fles bodylotion en nog wat wat bij lichaamsverzorging hoort. Het tweede pakje was een puzzelboekje. Het derde bevatte een grote kaars en het vierde was een plastic laars met mercisnoepjes. Er zat ook een gedichtje bij
Zon in de schoorsteen moet er zijn voor iedereen.
Daarom heeft Sint, de grote kindervrind
dit pakje meegebracht. Dat had U vast niet verwacht.
Maar wat moest hij bedenken om aan U te schenken?
Hij kreeg een idee en bracht iets mee.
Misschien komt dit van pas
en bent U ermee in Uw sas.
Iets eetbaars deed hij er ook bij.
Misschien komt Sint volgend jaar weer voorbij.

Ik vraag me af wie de gulle gever geweest kan zijn. Misschien Hannie? Of eentje van de Hervormde Kerk, of Wim Kavelaars? Maar ik vind het wel ontzettend leuk. Eigenlijk is Zon in de Schoorsteen voor zieken, maar ja, er is dan iemand die weet dat ik nu alleen ben. Het was aan mij geschreven, Th Honk, stond er op het briefje.
Had ook inderdaad niet verwacht dat ik met Sinterklaas iets zou krijgen. Het was dus écht een warme douche, wie hem dan ook heeft uitgedeeld.

Gedicht van de dag

VERWONDERING

Aanschouw het grote wonder dat is geschied vannacht.
Een kind is ons geboren.Op stro slaapt het nu zacht.
Ondanks de bittere koude slaapt het in alle rust
terwijl moeder Maria haar kind vol liefde kust.
Nog even is er stilte. Dan weet een ieder het
en komen allen kijken naar die kleine op zijn bed
van stro en lappen. Geen koningskroon
prijkt op het hoofdje blond.
De herders en de koningen knielen op de grond.
Dan gaan ze hem aanbidden. Ze vinden hem een pracht
en praten vol verwondering over de wondere nacht.

Creatieve feestdagen

Marijke

M is Marijke, die mocht mee met Neel.
Om melk en mosterd en muisjes en meel.

Plaatje van de week

Liesje

L dat is Liesje, die leert op haar lei
letters te schrijven en cijfers er bij

Kaart van de week

Een vlindertje, zo klein en licht.
Een schepsel van gering gewicht.
Een mirakel, groots als het heelal
dat in jou lichaam groeien zal.

Veel geluk met dit kleine wonder.
De wording van een mensenkind
is altijd weer bijzonder.

Een fijne zwangerschap toegewenst.

Plaatje van de week

K is het kindje dat kraait van de pret
nu het in kussens rechtop is gezet

Sinterklaasgedicht voor Gerard

Lieve Gerard

Gerard, een koster van formaat
in het dorpje Zevenhoven.
Zoals hij over de rondleidingen gaat,
daar sla je steil van ondersteboven.
Er is dan ook nogal wat te zien.
De kerk, de orangerie, een stiltecentrum om te bidden.
Een mini Lourdesgrot is er bovendien
met de Moeder van de Heer in het midden.

Zij vertoonde zich in Lourdes aan Bernadet.
150 jaar geleden geschiedde dit grote wonder.
Waar nu duizenden pelgrims staan verzonken in gebed.
Dat is voorwaar toch héél bijzonder.
Ik vind dat Gerard een geschenkje heeft verdiend
voor vrijwilligerswerk, vergaderingen, liefdevolle daden.
Dat gunnen wij deze zestigjarige vriend.
Misschien kun je de inhoud al een beetje raden.

Het is gemaakt op formaat A 4.
Volgens mij kun je deze beloning wel waarderen.
Het is een plaat op glanspapier
waar je hopelijk graag naar kijkt, vele keren.
Een passend geschenk voor dit mensenkind.
De Lourdesgrot in het groot. De enige echte.
Deze poster krijg je van de Goede Sint
en uiteraard ook van zijn trouwe knechten.

Sinterklaasgedicht voor Martien

Lieve Martien

Voor een man met hart voor de medemensen
die voor zichzelf niets heeft te wensen,
alleen alle goeds voor de parochianen der kerken,
deze mens verdient een beloning voor zijn werken.

We hebben het natuurlijk over Pastor Martien
die het zo leuk vind om verre Lourdesgangers te zien.
Wij weten dat zijn hart wijd open gaat
wanneer hij voor een Mariabeeld staat.

Vooral de beeltenis van de onbevlekte Maagd
van Lourdes heeft hem altijd behaagd.
Daarom voor hem iets in een grote envelop, formaat A 4.
Lieve Martien, met dit cadeautje wensen we je veel plezier.

Liefs van de Patroonheilige van Nieuwveen ( Sint Nicolaas )

Weekend bij Rob en Margret

Zaterdagmorgen. Al vóór de afgesproken tijd beneden en op wacht gestaan, buiten. Moest wel gelijk aan Ma denken, daar die ook altijd lang van tevoren al naar beneden ging, zodat niemand te wachten had. Nu doe ik het zélf.
Ik stond al uit te kijken naar een blauwe auto maar ze kwamen te voet. Rob is een jonge vent nog, helemaal geen type voor een vrachtwagenchauffeur.
Wel gelijk vertrouwd. Raar is dat. Ze hadden hun auto, trouwens een metalic grijze, geparkeerd achter de Mariaschool, omdat ze eigenlijk verkeerd gereden waren.
In elk geval ging het voor de rest goed en kwamen we na een uurtje aan in Nieuwveen. Het is er waterachtig, daar. Veel meertjes en vijvers en sloten en zo. Wel mooi, heel landelijk.
Margret en Rob wonen in een leuke buurt, in een mooie moderne woning die wel wat wegheeft qua indeling van Ingrid's huis. Ze hebben dus een zwarte labrador, Megan, een teefje. En 3 jochies van bijna 6 ( volgende week ) Jarro, Gieltje van 8 en Martijn van 10. Jarro is een pittig jochie met een spits gezichtje, net als Ciske de Rat uit de eerste film. Giel is meer een Ciske de Rat ala de jonge Danny de Munk. En Martijn is een flinke knul voor zijn leeftijd en hij lijkt op zijn papa.
Het huis is wel vol leven en ze zijn "nadrukkelijk"aanwezig maar toch ook wel lief.
Engeltjes met een super B ervoor.
Ik slaap op zolder, Martijn's kamer, vol met dolfijntjes en orka's. Giel en Martijn slapen nu op 1 kamer, bij elkaar. Vanmiddag mee geweest naar de Sint Nicolaas kerk in Nieuwveen, want er moest, voor een goed doel, oud gereedschap worden ingezameld van 12 tot 2. Er ging nogal wat om. Het liep best goed. Ondertussen liep ik een beetje, onder leiding van Margret, door de kerk en heb foto's gemaakt en in de sacristie een kopje thee gedronken en een boekje gelezen over het vormsel dat vanavond zou worden toegediend. Vanavond eerst warm gegeten ( échte rodekool met zelfgemaakte appelmoes, heerlijk, en griesmeelpudding van Mona ) en daarna moesten de kinderen hun schoen zetten en een liedje zingen voor Sinterklaas, waar ik gelijk een foto van heb gemaakt. In die tussentijd kwam Gerard net binnen, want die zou ons naar Aarlanderveen brengen. Daar zou Martien zijn om de mis te doen. Hij had zich al uitgesproken dat hij het bijzonder leuk vond dat ik er was. Ik was best nerveus en keek eerst niet toen hij de kerk binnenkwam maar later wel en hij was net als Paul, glimlachte gelijk van oor tot oor. Hij haalde het aan in zijn beginwoordje, dat iemand helemaal uit Brabant naar hun parochie was gekomen om bij logees Nieuwveense lucht op te snuiven. Na de dienst gezellig met Betty, Gerard, Margret en Martien nog koffie gedronken in de sacristie. Later nog met Gerard naar huis, het werd half 1 voor we op bed lagen.

Zondag 18. De grote dag van de reünie. Omdat ik mijn geschenkjes voor Margret en Rob nog niet gegeven had en het in de tijd van Sinterklaas is, en ik om 5 uur strontwakker was heb ik een Sinterklaasbrief geschreven, zogenaamd, waarbij ik bepaalde zwakheidjes en deugden van de jongetjes opnoemde waarvan niemand wat kon weten, en ze waren zo stil en zaten met grote ogen te kijken. Maar Margret en Rob waren wel blij. Om half 12 eerst naar de kerk van Gerard, in Zevenhoven, om die te bezichtigen en in de stiltetuin ( een soort mini-arboretum) en de mini lourdesgrot
te zien. Foto's gemaakt want Geer , zodat hij genoemd wordt in de volksmond, wil altijd op de foto en zelf foto's maken. Na de "bezichtiging"nog even met hem naar huis, een soort museum van het rijke roomse leven, hij zou een goeie zijn voor het vroegere showroom, verzameld alles wat los en vast zit over Lourdes en kaarsen, kaarten, boekjes, pennen met opschrift, icoontjes etc. Dan naar de reünie. Hartelijk begroet met dikke kussen van Adrie ( de bloedneus ) Corry, Tante Gré, Bets, Wilco, Piet, Martien, Leen , Betty, en Henriette, Yvonne en Lie. Heel leuk allemaal. Heerlijk gekletst, herinnering opgehaald en tig foto's gekeken en besteld. Ze waren het er allemaal over eens dat ik een mooi boek had laten maken en dat ik de foto van Bernadette in haar kist en die van de Gekroonde Maagd op moest sturen naar de fotowedstrijd van volgend jaar, waarin je als hoofdprijs een week lang grátis naar Lourdes mag. Je mag maar 1 foto inzenden maar toen zei Martien dat ik dan desnoods maar op zijn naam en op naam van Gerard en van mezelf ook foto's in mocht sturen, dan had ik drie kansen.
Halverwege de middag, die zo om was, had ik als surprise voor Gerard en Martien
de fotovergrotingen gegeven, en vanmorgen heb ik er een versje op gemaakt en dat moesten ze dan eerst voorlezen. Ze waren er allebei erg blij mee en iedereen vond het heel mooi en bijzonder creatief. Morgen zal ik de versjes en de foto's op mijn Blogspot zetten, het is nu al bijna bedtijd, naar wij dachten.
Na het eten van een paar heerlijke pannenkoeken ( Margret is een echt keukenprinsesje) en de afwas kwamen de ouders van Rob op de kinderen passen en werd ik weer teruggebracht naar Oudenbosch. Ze hebben bij mij nog een kopje koffie gedronken, even rondgekeken, even gepraat en dan weer naar huis. Ik ben met mijn foto's in de weer gegaan en heb ze als slideshow geplaatst. Ze mailden terug dat ze om half 10 thuis waren. En ik moest morgen maar lekker niks doen en genieten van mijn rust want het was schoon bij mij. Bij hen trouwens ook. Een heerlijk gezin. Margret zou me van de week mailen wat Martien van mijn foto had gevonden, van zijn Sinterklaascadeautje. Ben beniueuwd. Ik moet vooral blijven mailen naar hem, maar hij kijkt nooit in het weekend. Weer wat geleerd.Tot morgen, met de foto's en de versjes . Nu maffen.

Weekend bij Rob en Margret

Dagje uit

Gisteren, 13 November, besloot ik mijn eerste keuzedag op te nemen van mijn abonnement, en ik heb Hoorn uitgezocht, het museum van de twintigste eeuw. Het is een hele reis, maar het is ook wel de moeite waard, zoals je aan mijn slideshow kan zien. Het ging allemaal best vlot en ik was precies op tijd in Hoorn, en, hoewel het bewolkt was heb ik toch mooie plaatjes kunnen maken. Hoorn is een stad van de VOC, en er staan huizen met prachtige gevels en ook hele knusse straatjes met gevelhuisjes, net zoals Rien Poortvliet ze kon tekenen, zo met schone gordijntjes voor de ramen en bloemetjes op de vensterbank. Het museum had ik vlug gevonden. Het bestaat uit 3 verdiepingen. De derde verdieping is een vaste collectie, de eerste twee verdiepingen bestaan uit wisseltentoonstellingen, en deze keer was dat Toen Wij Jong Waren. Ik begon op de hoogste verdieping, daar is het domein van Sinterklaas, die komt dit jaar slapen in Hoorn, en ze hadden alles al klaar, zijn zetel, zijn bed, decoratie van een kolenkachel met allemaal cadeautjes er om heen, wat me gelijk terug bracht naar de jaren van mijn jeugd. Er waren veel dingen te zien en te horen. Op de tweede verdieping kwam ik ons theelichtje tegen, waar ik al jaren naar hunker, en gek genoeg was het in mijn geest veel anders dan dat ik het nu zag. Wat kan dat toch raar zijn in een mens zijn hersens. Dat was net als met dat plaatje van Mies. Dat had ik ook heel anders in mijn gedachten. UIteraard heb ik een foto gemaakt van ons theelichtje. Nu heb ik er dan tenminste een plaatje van.
Na het museumbezoek begon het te regenen en dat heeft het gedaan tot vanavond aan toe. Alles ging weer goed, totdat we om 4 uur strandden op Rotterdam Lombardijen. We konden niet verder vanwege een storing in Barendrecht dus er was geen treinverkeer mogelijk tussen Rotterdam en Dordrecht. Leuk. Eerst een hele poos in de trein gezeten. Dan er uit, want de trein ging naar Rotterdam Centraal terug. We hebben zo een dikke anderhalf uur op het perron gestaan en eerst was het vervelend, maar het was ook wel lollig, hoeveel mensen een mobieltje bij zich hebben en uitleggen waar ze zich bevinden en iedereen is saamhorig. Ze zitten allemaal in hetzelfde schuitje en het had ineens iets gezelligs. Alleen jammer dat we geen koffie met een broodje kregen. Er liepen er een heleboel met Friet, maar waar ze dat vandaag hadden , daar kon ik niet achter komen. Maar ik kreeg wel honger. Gelukkig had ik nog Dextro bij me. Dat scheelde dan wel. Om half 9 was ik eindelijk thuis, steenkoud en doornat en hongerig. Vlug wat warms gemaakt en een flink bord Brinta. Daarna mijn huispak aangedaan en de verwarming. Ik ben om half 10 naar bed gegaan en heb vannacht geslapen tot 5 uur, dus dan ben je heerlijk uitgerust. Ondanks de regen was het toch een leuke dag. Vandaag was het juist heerlijk maar ik moest boodschappen doen en wat werken en het balkon doen. Morgen weer naar de dokter, maar ja, Hoorn is in elk geval een heel mooi gezellig stadje. De residantie van Addo Stuur. Die komt daar ook vandaan. HIj heeft er nog een filmpje over gemaakt, dat moet ik nog eens bekijken. Nu weet ik waar ze het over hebben.
Veel plezier met mijn korte slideshow van maar 18 foto's, maar het vertelt een heel verhaal.

Hoorn

Herdenking

11-11, negen jaar geleden
ben je uit ons midden weggegleden
Op een woensdagmiddag verliet je deze aarde.
Wij moesten allen jou dood aanvaarden.

4 maanden geleden, in tweeduizendzeven
kwam er ook een einde aan Ma haar leven.
Je bent haar komen halen
waar jullie nu als sterren staan te stralen

Voor ons die op deze aarde achterblijven
valt alleen nog maar een mooi gedicht te schrijven
Maar eens, dan zien we jullie weer, zijn allen samen.
Dan is het goed, van harte uit te roepen:"AMEN"

lourdes

Persoonlijk ontwerp briefpapier

Gedicht van de dag. Trekvogels

TREKVOGELS

Een koude herfstwind blaast in mijn gelaat.
Op de stoep ligt een tapijt van bladeren.
Alles is donker en triest in de straat.
De vogels voelen de winter naderen.
Waarheen gaan ze, op hun vlucht,
Oh, kon ik maar mee, in deze tijd.
Naar het zuiden, de zon tegemoet.Warme lucht
Weg uit de wereld van oorlog,verdriet en strijd.
Zorgeloos vloog ik naar het licht,op gouden vleugels.
Heerlijk vrij en hoog in de lucht.
Ongeremd, als een paard zonder teugels.
De wind om me heen was een lichte zucht.
Ik zag het witte zand van de vele stranden.
Ik was in het zuiden en de zon scheen.
Kijk, de vogels gingen landen.
Hoog in de lucht een vliegtuig. Ik was alleen
aan die uitgestrekte blauwe zee.
Oh, kon ik hier maar blijven, voor altijd.
Hier was niets dan vree.
Dromen, ze zijn zo mooi, maar de realiteit
is er ook, en die valt nu erg tegen.
Ik zucht, en denkt met wat pijn,
wanneer ik kijk naar de stromende regen
"Kon ik óók maar een vogel zijn.

Plaatje van de week. JOP

J is het jarige jongetje Jop.
Hij kreeg een taart met vijf kaarsjes er op.

Mandala en kalenderblad van de maand November

Verslag van de 9 dagen Vakantie.Dl 3

Donderdag 18. Een leuke dag. Beetje emotionele avond, toen Martien alle mensen en hun cadeautjes zegende en de diverse mensen bedankt werden . Het personeel en de ober werden ook bedankt en kregen geld. Martien, Theo en Jaques kregen een fles wijn. Morgen om half 6 op, half 7 ontbijt, kwart over 7 op stap. Slotviering vanmiddag gehouden in een tot kapel omgebouwde schaapskooi , een kopie van de schaapskooi waar Bernadette haar schaapjes heen bracht. Vanavond toch nog even naar de lichtprocessie. Nu is het kwart voor 11. Alles een beetje opgeruimd. Hopelijk ben ik niks vergeten.
Vrijdag 19. Alweer een heel eind van Lourdes af.Morgen nog een ruk en dan gaat het huiswaarts. We zijn in Rocamadour geweest, een stadje waarvan de kerken en kapellen zijn uitgehouwen uit de rotsen. Heel eng en indrukwekkend. De zwaluwen vlogen her en der. Dus Ma zou gezegd hebben dat het hier nog volop zomer was en dat lijkt ook wel zo, want de bomen zijn hier nog niet kaal en donkerbruin.
In de bus de video gedraaid van Bernadette.Het was echt stil in de bus. Vanavond om half 9 aan tafel en nog de sleutels en koffers, adressen uitwisselen . Dit is het mooiste hotel van alle dagen en ook het lekkerste eten.
Zaterdag 20. Vandaag weer gereden. Vanmorgen nog naar Chartres waar ook weer een kathedraal is die vrij beroemd is, en daar hebben we in een crypte de slotviering gehouden. Ik had voor Martien een overweging gemaakt, voor in de bus, als avondgebed, maar hij had het in zijn preek verwerkt. Het duurde eigenlijk best nog wel lang voor we in Belgie waren en we hebben onderweg maar 2 keer gestopt. Maar ik werd zo zenuwachtig toen ik Johan gebeld had ( met de mobiel van Corrie ) en zeggen dat ik tussen 7 uur en half 8 aan zou komen bij Breda Centraal maar het werd nóg kwart voor 8. Theo nam in de bus van iedereen persoonlijk afscheid maar dat kon ik niet. Om 8 uur eindelijk mijn eigen vertrouwde huisje. Maar het is goed weer thuis te zijn.

Verslag van de 9 dagen Vakantie.Dl. 2

Maandag 15. Vandaag een leuke excursiedag gehouden. Eerst een groepsfoto laten maken, waar we allemaal goed opstonden. Vandaar uit naar Bartres, waar Bernadette werd opgevoed door haar voedster en waardoor ze eigenlijk slecht werd behandeld.
Om half 11 lekker op een terrasje van de zon genoten met een heerlijk kopje koffie.
Dan naar het hotel voor de lunch.Hierna naar de Gavany, hele imposante bergmassieven en inmens grote brokken steen van steenlawines.
En griezelig diepe ravijnen. Terug een heel fijn gesprek gehad op de achterbank, met Martien. Echt heerlijk. Hij kan heel goed luisteren. Dat is meestal zo, met een pastor, maar ik kon nu eens echt mezelf uitspreken en hij wekt vertrouwen.
Na het eten naar de lichtprocessie die nu langs de grot trok. 10 uur binnen en linearecta door naar boven. Geen zin meer om te douchen.Nu zit alles nog in mijn hoofd. Ik heb maar 2 Valdispert ingenomen want vannacht om 4 uur was ik klaar wakker.
Dinsdag 16. Vandaag een invuldag. Vanochtend wakker om 5 uur. We zouden vanmorgen om kwart voor 10 een eucharistieviering hebben bij de grot. Nadat ik klaar was met ontbijten was het 8 uur. Ik ging er vandoor. Naar de grot. Maar de toegang was nog niet bereikbaar. Het beeld van de gekroonde maagd is verlicht van binnenuit. Best mooi. Verder ben ik naar boven gelopen tot de kerk van de onbevlekte ontvangenis. De Kruisweg begint daar. Het is een hele klim.Net echt.De beelden zijn levensgroot.De eerste statie , de veroordeling, gaat met een stenen trap naar boven die je dus op je knieën af moet leggen.Ik heb dat ook gedaan en bij elke statie kracht en genezing en aanvaarding gevraagd. En een onze vader en wees gegroet gebeden .Het was heel gek, beneden zongen merels dat het een lieve lust was,en boven , ter hoogte van de kruisiging, krasten kraaien in de bomen. Ik weet niet of het echte kraaien waren of een bandje, dat het nog meer luguber maakt.
En op weg naar beneden streek even een meesje neer, wipte op en vloog weg, vlak voor mijn voeten. Dat is toch wel heel eigenaardig vooral toen met die 3 meesjes op het balkon.En de zon ging schijnen. Ik was op tijd voor de eucharistieviering.
Na het eten ging de groep de kruisweg doen maar ik ben lekker zelf op stap gegaan en was weer op tijd voor de sacramensprocessie maar de batterij van mijn fototoestel was leeg. Vanavond na het eten nog naar de lichtprocessie om het van bovenaf te zien, maar ik heb dan toch ook wel weer last van mijn hoogtevrees. Morgen eerst de internationale hoogmis in de Pius de tiende kerk. En smiddags de handoplegging.
Woensdag 17. Een emotionele dag. Vanochtend eerst om half 10 naar de internationale hoogmis. Dat was mooi. Theo had ons aangeraden om er om 9 uur al te zijn want er zouden dan anders geen plaatsen meer vrij zijn. Onvoorstelbaar want er kunnen 25.000 mensen in. Die heb je toch niet zomaar bij elkaar, maar op het laatst zat de kerk toch aan alle kanten vol. Prachtig. In vele talen werd er gesproken en gezongen in het Latijn, ongeveer de stijl van Taizee. Na de dienst was het half 12 en gingen we nog even naar het Bernadettemuseum maar dat stelt niet zoveel voor.
Na het eten hadden we vrij tot kwart voor 3. Daarna moesten we bij de Bernadettekerk zijn voor de handoplegging. Dat was heel erg emotioneel. Wilco begon heel hard te huilen, intens verdrietig en Arie, die vader van Michel, had het ook te kwaad en er huilde iemand hardop en Kees in die rolstoel, van die andere groep, had het zo te kwaad dat hij zat te schokken in zijn rolstoel. Hij werd omarmd en gestreeld. Toen kreeg ik zelf ook een dikke keel. Toen ze koffie gingen drinken zei ik tegen Theo dat ik even alleen wilde zijn. Hij begreep het, gaf me een kneepje in mijn schouder, een aai over mijn rug en zei:"Da's goed, lieverd. T komt allemaal in orde. "Toen ben ik aan de overkant van de grot gaan zitten en heb eerst eventjes gehuild. Zonder dat iemand mij kon zien. Dit was de meest emotionele dag van de hele week. Bij controle van mijn mobiel bleek dat zuster Glas mij van de week gebeld had en die scheen vergeten te zijn dat ik in Lourdes zat dus ze dacht dat ik in het ziekenhuis lag.

Verslag van de 9 dagen Vakantie.

Vrijdag de twaalfde. Eindelijk is dan de grote dag aangebroken. We moesten in Breda nog een kwartier op de bus wachten want die had in een file gezeten. We hebben eindeloos lang in de bus gezeten. Vanmiddag naar Reims. Naar de kathedraal. Daarna weer toeren. Iedereen was moe. Morgen om zes uur worden we gewekt in ons hotel en dan vertrekken we vanaf 8 uur naar Nevers.Daar beleven we onze eerste eucharistieviering in het klooster van Bernadette.In de bus hebben we 2 keer gebeden en gezongen. Toen was ik best emotioneel.
Zaterdag de dertiende. Weer lang onderweg. Maar het was mooi weer en we zagen meer van de natuur. Om 9 uur koffiepauze, buiten de bus. Even de benen strekken.
Daarna een uurtje rijden en toen arriveerden we in Nevers. Om half 12 zou er in de kloosterkapel een eucharistieviering zijn, mede voor de pelgrims uit Valkenswaard.
Wilco mocht de kelk met hosties vasthouden, die de priester dan uitdeelde.
In de kapel lag het lichaam van Bernadette. Eerst was ik niet zo emotioneel maar op het laatst zongen ze eerst Geef mij je hand waarbij we elkaar moesten vasthouden, en Te Lourd op de bergen. En dan vooral door iedereen dat Ave, Ave, Ave Maria.
En toen ik dan keek naar die glazen schrijn moest ik ineens gaan huilen. Ik heb een
foto gemaakt maar hoorde later dat dit niet mocht, maar het is best een mooie opname geworden. In de kloosterlunchroom hebben we gegeten en nog wat rondgewandeld. Daarna rond kwart over 2 weer naar de bus tot een plaspauze om 4 uur en daarna in 1 ruk door naar onze overnachting, waar we pas om 8 uur aankwamen.
Morgen weer vroeg op en dan eindelijk richting Lourdes.
Zondag 14. Bets had last van migraine. Die was zo ziek als een hond en heeft de hele morgen overgegeven en anders zat ze wel te slapen. Ze is in Aneto gelijk naar bed gegaan en heeft zich niet meer vertoond. Vanmiddag was ze even met Wilco bij de openingsviering in de Bernadettekerk. Eerst werden we door Theo rondgeleid over de heiligdommen en rond half 5 dan de openingsviering, ook wel erg indrukwekkend.
Voor we Lourdes binnenreden moesten we 4 coupletten zingen van Te Lourd op de Bergen.Dat vond ik heel bijzonder.Vanavond vroeg naar bed.

HERFSTWIND

HERFST


Storm rukt blaadjes af, wreed en hard.
Het is als een doodgaan, een afscheid.
Regen geeft een gevoel van smart.
De zomer vergleed voor een lange tijd.

De herfst treurt maar kent ook zijn mooie dagen.
Het wordt al donker om vijf uur.
Kinderen die zakken met herfstvrucht dragen.
Eikels, kastanjes, schatten der natuur.

De avonden zijn het meest te genieten,
warm, gezellig, met een boek bij de haard
wanneer je de regen tegen de ramen hoort gieten.
Dat maakt dit seizoen toch wel de moeite waard.

Mandala en kalenderblad van de maand Oktober

1970

Plaatjes kijken

Vandaag de tweede dag van de fototentoonstelling. Deze keer waren de foto's iets anders opgesteld, op een andere lokatie. Ik had nu een papier en pen meegenomen zodat ik kon opschrijven welke ik persoonlijk de mooiste foto vond. Het werd er eentje die aan de fotowand hing, met een dorre boom en een troostesloos uitzicht. Ik noemde het voor mezelf het einde van de werreld. Het was een foto die in Amerika was gemaakt, door ene Tilly Meyer. Ik zag ook wel dat ze een oorkonde had, dus ze heeft nog meer mooi werk geleverd. Haar foto was beoordeeld met een 7.4, Die van mij met 6.3 en 6.0 en 5.9. Toch naar schoolse begrippen voldoende. Maar mij zullen ze wel niet als publieksprijs gekozen hebben. Geeft niet ook.

Plaatjes kijken