NIEUWE WERELD


Geen kind meer, maar nog niet volwassen.Te klein voor laken, te groot voor servet.
Een wereld,moeilijk om je in áán te passen. Iets, waartegen je je soms fél verzet.
Voor het ene te groot, voor het ander te klein. Heen en weer geslingerd, mossel noch vis.
Wat zou toch die onzekerheid zijn die van binnen in je gaande is?

Je staat voor de spiegel te dromen, wel úren. Je bloost als je hoort over hém of haar.
Dat fijne gevoel, kon het maar blijven duren.ZOu dit nou liefde zijn? Echt wáár?
Soms kun je huilen, heel stil in een hoekje. Soms stuif je op als een wild beest.
Vraagtekens in je agendaboekje.Wat is er toch met me?Ik ben nooit zo geweest.

Meisjes willen alleen nog flaneren. Ze maken zich mooi voor die knul op de hoek.
Dromend over zijn ogen, zijn kleren, dat leuke shirt, die hippe broek.
Jongens gaan stoer doen, pesten meisjes maar blozen, als zij kijkt naar hem.
Ze zingen liedjes, bekende wijsjes met telkens overslaande stem.

Zoeken naar dat andere leven
dat noemt men de pubertijd.
Je hebt je eerste stap gegeven
op weg naar de volwassenheid.