zondag 23 september 2007

Plaatjes kijken


Vandaag de tweede dag van de fototentoonstelling. Deze keer waren de foto's iets anders opgesteld, op een andere lokatie. Ik had nu een papier en pen meegenomen zodat ik kon opschrijven welke ik persoonlijk de mooiste foto vond. Het werd er eentje die aan de fotowand hing, met een dorre boom en een troostesloos uitzicht. Ik noemde het voor mezelf het einde van de werreld. Het was een foto die in Amerika was gemaakt, door ene Tilly Meyer. Ik zag ook wel dat ze een oorkonde had, dus ze heeft nog meer mooi werk geleverd. Haar foto was beoordeeld met een 7.4, Die van mij met 6.3 en 6.0 en 5.9. Toch naar schoolse begrippen voldoende. Maar mij zullen ze wel niet als publieksprijs gekozen hebben. Geeft niet ook.

Plaatjes kijken

vrijdag 14 september 2007

regie, thecala

Het is me, met aanwijzingen van Linda, dan toch gelukt om 2 slides in elkaar te zetten, maar ze komen nu allebei boven elkaar, zodat je niet weet waar je eerst moet kijken. Ik denk dat het beter is om elke dag of om de andere dag een slideshow te maken. Nu was het uiteraard een probeersel, maar ik heb de smaak volledig te pakken en het is heel leuk om te doen.
Wie weet is dat mijn zoveelste nieuwe hobby. Dan kun je toch nog heel wat tentoonstellen door middel van plaatjes. Bv de kalenderblaadjes en de mandalas.
Leuk idee. Nu wordt het allemaal veel levendiger. En je kunt heel wat afbeeldingen kwijt in zo een filmpje. En je kunt het zelf zo creatief maken als je wil. Gaaf.

Toen was geluk heel gewoon

woensdag 5 september 2007

Wind

WIND

De wind is vandaag stout en wild.
Hij rukt en buldert, loeit en gilt.
Hij schopt tegen struiken en knalt met de deur.
Hij heeft gewoon een pésthumeur.
De wind speelt met een man zijn hoed
maar, die meneer vind dat niet goed.
Dan neemt de wind maar, met zijn gegier
een vuile zakdoek van papier.

Hij rinkelkinkt een ruit kapot.
Het klinkt welhaast zoals een schot.
Daar valt een dakpan op de grond.
Geen mens die zich nu op straat bevond.
Maar, in de duinen staat een kind.
Hij gilt en loeit, net als de wind.
Hij buldert van de lach en rent door het gras
en wou dat er altijd storm was.

Ietje



INKT
I is de inktpot op vaders bureau.
Ietje wou schrijven en morste toen zo.
Powered By Blogger

Blogarchief

Over mij

Mijn foto
Brabant, Netherlands
Vrouwelijk, 74 jaar , goed in taal en persoonlijke verhalen schrijven over van alles